Ամենից ճիշտը սիրտն է: Սիրտը միշտ քեզ կտանի երազանքների գիրկը, կճամփի դեպի ճիշտ ուղղին, քանի որ այդպես նաև մեր սիրտն է ուզում: Եթե սիրտը չուզենա երգենք՝ չենք երգի, չուզենա պարենք, չենք պարի: Եթե սիրտը չլինի, չենք կարող զգալ կյանքի ամենակարևոր մասերը՝ զգացմունքները, ամենակարևորը՝ սերը: Առանց այս երկու նշվածներից մարդու կյանքը ուղղակի կլինի տխուր, չհասկանալով ինչ է տխրությունը: Առանց սրտի մարդ չի կարող ժպտալ, ուրախանալ, տխրել: եվ եթե մեր սիրտը հանկարծակի տանի սխալ, ուրեմն մեզ պետք էր սխալ գնալ, քանի որ ամեն ինչ չի լավ վերջանում: Ամեն կյանքի մեջ կա ցավ, տխրություն, լաց, և բոլորս պետք է հանդուրժենք դա, քանի որ <<առանց ցավ չկա կյանք>>: Մարդ առանց սրտի չի կարող զգալ այն զգացմունքները, որոնք կարող են սովորեցնել մեզ կյանքի նոր իմաստ: Եթե մտածենք միայն ուղղեղով, ապա միշտ մտածելու ենք այն, ինչ չենք ուզում: Եթե մտածենք սրտով, մեզ կարող է տանել սխալ ուղղի, բայց մենք ենք ընտրել այդ սխալ ուղղին և մարդու կյանքը ստեղծված է բոլոր դժվարությունները հաղթահարել սրտի, բարեկամների և ամենակրևորը՝ ընկերների հետ:
Յանա Սարդարյան 