Կանաչ հովտում,
Բարձրիկ սարում
Անուշահոտ մի ծաղիկ կա․
Ճերմակ ու մեղմ թերթիկներով,
Ոսկե սրտով ժպտում է մեզ։
Ու ամեն մի թերթի վրա
Ոսկեգույնով գրված է։
<Խնդրում եմ, մի մտեք այստեղ>։
Եվ հանկարծ մի մեղմ քամի փչեց,
Ճերմակ ծաղկի թերթիկները
Աղավնու պես
Ցրեց ամբողջ հովիտով մեկ։
Ու մի թերթիկ հանկարծակի
Ըկավ ուղիղ ափերիս մեջ,
Եվ ես տեսա շողով գրված նամակը մեզ։
Այսքան ուրախ ու երջանիկ,
Ես պահեցի սրտիս մոտիկ։