Սիրահար հերոս 5-ա դասարանից

Այս գիրքը մի տղայի՝ Դանյաի մասին է, ով սիրահարված է իր դասարանի Յուլյաին։ Յուլյան շատ խելացի էր, և սիրահարված էր ուրիշ տղայի։ Դանյան շատ լավ տրամաբանություն ուներ և մի լավ միտք ուներ։ Հաջորդ օրը նա եկավ դպրոց, զանգեց տնօրենին, և ասաց, որ դպրոցում ռումբ կա պահած։ Տնօրենը նայեց պաուհանից, և հաստատվեց վոր դա Դանյան չէր, և լուրջ ընդուեց։ Նա լավ ռեակցիա ուներ, դրա համար միանգամից զանգեց հրշեջներին։ Հետո միանգամից տարհանեցին բոլոր ուսուցիչներին և աշակերտներին։ Իսկ Դանյան և Յուլյան ճոճորվում էին ճոճանակի վրա և ծիծաղում։ Իրականում դա Դանյան էր զանգել որպեսզի թեստ չգրի և գրավի Յուլյայի սիրտը։ Այդ պահին իրենց կողքով անցավ Յուլյայի սիրած տղան։ Յուլյան արագ գնաց նրա հետևից։ Դանյան շատ նեղված էր, և մտածում էր <Ինչ է նա գտել այդ տղայի մեջ որ ինձ մոտ չկա>։Հետո Դանյան էլ վազեց Յուլյայի հետեվից և կորցրեց նրանց։ Նա տխուր քայում էր, և հանկածակի հանդիպեց մի ծաղրածույի։ Այդ ծաղրածուն տխուրէր նույնպես։ Տղան տեսավ նրան, և հարցրեց թե ինչ է պատահել։ Ծաղրածուն պատմեց, որ իր կատվին գողացել են։ Նա կրկեսից տուն էր եկել, և նայեց կատվի ամենասիրած տեղին։ Այնտեղ չէր։ Հետո նայեց մնացած բոլոր տեղերումև չգտավ։ Նայեց իր փոստերի մեջ և գտավ մի նամակ, որտեղ գրված էր․ <Եթե ինձ չվճարեք 1000 դոլար ես ձեր կատվին ետ չեմ տա>։ Նա չգիտեր ինչ աներ, բայց առանձկատվի չեր կարողանա ապրել քանի որ կատուն նրա մանկության մոտիկ ընկերն էր։ Դանյան որոշեց օգնել ծաղրածուին։ Հաջորդ օրը նա այդ պատմությունը պատմեց Յուլյային և նա էլ որոշեց օգնել նրան։ Տուն գնալու ճանապարհին գտավ թերթ, որտեղ գրած էր գուշակի հասղե։ Նա որոշեց գնալ գուշակի մոտ Յուլյայի հետ։ Երբ հասան, թակեցին դուռը։ Դուռը բացեց մի կին։ Այդ կինը գուշակն էր։ Նրանք անցան ներս, տտեսան շատ տարօրինակ բաներ։ Օրինակ գուշակի ուսին կրմիր գույնի վիշապ էր, և նրանց մոտ տպավորություն կար որ այդ վիշապը նայում էր իրենց վրա։ Նրանք գնացին հյուրասենյակ, և այնտեղ տեսան բու որը բարևեց նրանց։ Դիմային թվաց որ դա նրան թվացել էր և առաջ անցավ։ Գուշակը ամեն ինչ գիտեր և ասաց որ այդ կատուն գողացել է մի կին որի հետ դուք ծանոթ եք։ Երեխաները զարմացան թե որտեղից նա ամեն ինչ գիտեր։ Գուշակը միայն դա ասեց, և նաև ասաց որ մանրամասն ոչինչ չի կարող պատմել։ Նրանք դուրս եկան գուշակի տնից, որից հետո նրանք լսեցին կատվի ձայն, բայց ուշադրություն չդարձրեցին։ Այդ օրվա իրիկունը Յուլյան դաս էր անում ականջակալներով։ Այդ ժամանակը իր սենյակ է մտնում իր մայրը և սկսում զայրանալ, ասել որ ականջակալներով դաս չի կարելի անել։ Որից հետո վերցնում է ականջակալները և պատրում նրա մահճակալի վերևվի Յուլյայի կուռքի նկարը և դուրս գալիս սենյակից։ Բայց Յուլյան չի նեղվում քանի որ նա գիտեր որ մի քանի այդպիսի դեպք լինելու է, և դրա համար ուներ մի քանի հատ այդ նկարից։ Այդ նկարի կողքը նրա սիրած տղայի նկարն էր։ Նրա կուռքի նկարը կպցնելուց հետո պատուհանից ներս է նայում Դանյան, մտնում Յուլյայի սենյակ, որպեսզի լավ լուր ասեր, բայց երբ տեսավ Յուլյայի սիրած տղայի նկարը, միանգամից պատրեց։ Յուլյան ջղայնացավ և դուրս հանեց պատուհանից։ Իսկ հետո սկսեց լացել որտեվ այդ նկարից այլևս չուներ։ Դանյան շատ տխրեց, որովհետև ուզում էր ասել, որ երբ մետրոյով գնում էր տուն, նստել եր մի կնոջ կողքը, ով իր պայուսակի մեջ կատու էր պահում։ Հենձ այնպիսին ինչպիսին նկարագրում էր ծաղրածուն։ Երբ կատուն իր գլուխը դուրս հանեց, Դանյան մի անգամից ասաց ծաղրածույի անունը և կատուն արձագանքեց։ Դանյան հասկացավ որ դա այն կատուն էր ում պետք էր գտնել։ Նա որոշեց հետևել, և երբ կինըդուրս եկավ մետրոյից տղան թաքուն հետևում էր նրան։ Բայց հանկարծակի պատահական կորցրեց նրան։ Այս պատմությունը նա ուզում էր պատմե Յուլյային։ Նա որոշեց մեկ անգամ էլ գնալ գուշակի մոտ, բայց նա չբացեց դուռը։ Դանյան արդեն ուզում էր գանր, բայց նորից լսեց կատվի մռնչոց այս անգամ նա լուրջ ընդհունեց, և նայեց գուշակի պատուհանից։ Տեսավ այն կատվին, որին ման էր գալիս։Եվ հասկացավ որ կատվին գողացել էր հենց գուշակը։ Հաջորդ օրը նա եկավ նորից գուշակի տուն, և այս անգամ նա բացեց դուռը։ Այդ պահին Դանյան արագ վազեց տուն, վերցրեց կատվին, և արագ դուրս վազեց։ Դանյան կատվին հասցրեց իր տիրոջ մոտ։ Այդ օրվաինց հետո Յուլյան սիրահարվեց Դանյային՝ նոր հերոսին։