Համո Սահյան, մայրենի

Լուսաբաց

Լույսը առավ սարին,
Սարսռում է սարը.
Սարերը վեր թռան:                                                                                                           Հավքն արթնացավ ծառին,
Սարսռում է ծառը.
Ծառերը վեր թռան:
Քարայծն ելավ քարին,
Սարսռում է քարը.
Քարերը վեր թռան…
Եվ ինձ մի պահ թվաց`
Քարերի տակ քնած
Դարերը վեր թռան:

• Լույսն ու սարը… հավքն ու ծառը… քարայծն ու քարը… շարունակեք:
• Քարն ու դարը
• Քարերի տակ քնած դարերը վեր թռան — պատկերիր այս կտավը:
  Իմ կարծիքով դա նշանակում է, որ հենց որ մարդ քար է վեր բարձրացնում, անցնում է մեկ դարը(փախաբերական)։ Քարերը քնաց են, և կարդնանան այն ժամանակ, երբ որ քարը բարձրացնեն։Քնաց քարերի տակ քնում են դարերը, որոնք նույնպես՝ քարերի նման քնում են։
• Հ.Սահյանի նման քո լուսաբացի դրվագներից պատմիր — ստեղծագործական աշխատանք:
  • ԼՈՒՍԱԲԱՑ
  • Գալիս է լուսաբացը, և ես սկսում եմ կամաց— կամաց արդնանալ։ Արդնաալուց հետո պարկում եմ մտածում եմ երազի և հետաքրքրիր բաների մասին։ Հետո վերջնականապես արդնանում եմ ևլվացվում։ Հետո արդնացնում եմ ծնողներին, և միասին նախաճաշում։ Այսպես է անցկացվում իմ ամեն օրվա լուսաբացը։